فرهنگ چطور جرقه‌های کرونا را در چین زد؟

در حالی که کره زمین با افزایش جمعیت و کمبود منابع غذایی رو به رو است، ممکن است تغییرات فرهنگ غذایی موجب اتفاقاتی بدتر از کرونا شود.

ویروس‌ها موجودات عجیبی هستند. این جانداران نیمه‌جان، برای زنده ماندن میزبان می‌طلبند. کرونا، سارس و انواع بیماری‌های ویروسی، از یک میزبان وارد یک میزبان دیگر می‌شوند. گاهی میزبان توانایی مبارزه با این میهمانان ناخوانده را دارد. اما گاهی، میزبان ضعیف‌تر از آن است که مقاومتی نشان بدهد. خوب و بد، ویروس‌ها سبک زندگی شما را نشانه گرفته‌اند. کرونا، دقیقا لحظه‌ای سر و کله‌اش پیدا می‌شود که ما ادعای بهداشت و مدرنیته داریم. اما، همین امر که میزبان قبلی کرونا احتمالا انسان نبوده باشد، خودش سوالات زیادی را در مورد شکل زندگی و فرهنگ ما انسان‌ها مطرح می‌کند. اما برای پاسخ به وضعیت نامطلوب کرونا، برگردیم و فرهنگ چین را کمی بررسی کنیم.

یک فرهنگ شلوغ، پذیرای هر کرونایی خواهد بود

جمعیت بسیار مفهوم یچیده‌ای است. اما تقریبا در هر مسئله‌ای، کمیت یا جمعیت با کیفیت و فرهنگ ارتباط معکوس دارد. قبلا هم در این باره صحبت کردیم که هرچه تعداد مصرف‌کنندگان یک چیز زیادتر باشد، بقا کار دشوارتری خواهد بود. چین، معمولا با کیفیت پایین در ذهن ما عجین شده است. این، به فرهنگ خود چین نیز بازمی‌گردد. وقتی تعداد بسیار زیادی انسان در یک جا با هم زندگی می‌کنند، فرهنگ استفاده از مواد غذایی، قطعا خیلی بی‌کیفیت‌تر از چیزی است که ما تصورش را بکنیم. اگر قرار باشد فقط زنده بمانید، شما هم هر چیزی را خواهید خورد.

در حالی که هنوز دانشمندان در مورد ریشه‌های میزبان پیشین کرونا مشکوک هستند، حدس می‌زنند کرونا محصول یک میزبان خفاش گونه و یا مار گونه بوده باشد. کرونا، یک شکل جهش یافته از ویروس کشنده سارس است. سارس قبلا، محصول یک بی فرهنگی دیگر در مواجهه با بدن خفاش‌ها بود. در تعداد زیاد جمعیت، کمترین انتظار ما آدم‌ها از بی‌فرهنگی باید هم شیوع کرونا و امثال آن باشد.

تغذیه، فرهنگ، کرونا

در شرایط تغییرات اقلیمی، زیاد از بی‌فرهنگی غذایی انسان‌ها می‌شنویم. خیلی‌ها معتقدند خوردن زیاد گوشت از دلایل گرم شدن کره زمین است. البته بیراه نمی‌گویند. حجم آبی که برای تغذیه گاو و گوسفند استفاده می‌شود و البته نفس سلاخ‌خانه‌ها همگی تاثیر زیادی در گرم شدن هوای کره زمین دارد. تغذیه بخشی پاسخ به نیازهای بدن، و بخشی دیگر فرهنگ یک جامعه است. فرهنگ غذایی در چین قطعا با فرهنگ غذایی سوئیس متفاوت است.

مردم گاهی بنا بر باورهایشان یک غذا را انتخاب می‌کنند. ویروس کرونا، میهمان ناخوانده یک فرهنگ عجیب غذایی است. یکی از نکات جالب توجه این است که برخی دانشمندان معتقدند ویروس کرونایی که در بدن نمونه‌های ابتدایی ناقل و از خوردن احتمالی سوپ خفاش ایجاد شده، احتمال میهمان دو میزبان با فرهنگی ناآشنا به خوردن خفاش و یا مار یا چنین جاندارانی بوده است. عادت، بدن را پذیرای یک ورودی می‌کند. این پذیرش تغذیه جدید از یک فرهنگ جدید است که احتمال ایجاد بیماری‌هایی مثل کرونا را بالا می‌برد.

فرهنگ غنی چین، علیه فرهنگ فقیر کرونا

چین به غنای فرهنگی و قدمت تاریخی‌اش معروف است. چه اتفاقی می‌افتد که یک کشور با چنین شهرت فرهنگی، شروع کننده شیوع یک بیماری ویروسی می‌شود؟ تنوع فرهنگی، گاهی به ضرر خود فرهنگ تمام می‌شود. آن چیزی که در یک نقطه پذیرفته است، گاهی در منطقه‌ای نه چندان دور ایجاد تشویش می‌کند. یکی از دلایل شک دانشمندان روی اصالت فرهنگ چینی دو ناقل ابتدایی کرونا همین است.

اگر یک فرد، به یک فرهنگ غذایی عادت داشته باشد، انتظار می‌رود که بدنش در رفتار با آن فرهنگ غذایی واکنشی نشان ندهد. اما، باید این را بپذیریم که شاید حتی فرهنگ متفاوت تغذیه چینی هم، در این ازدیاد جمعیت کم آورده و غذاهایی ارائه می‌شود که در مواجهه با ژنتیک انسانی همخوانی ندارد. این یک هشدار برای کره زمین است. چین نماینده کوچکی از سیاره‌ای است که با افزایش جمعیت و کمبود منابع غذایی و تنوع فرهنگی رو به رو است. اگر کرونا شروع یک مجموعه جهش ویروسی باشد، شاید اتفاقات ناگوار بزرگ‌تری در آینده ژنتیکی ما پیش رو باشد.

نوشته فرهنگ چطور جرقه‌های کرونا را در چین زد؟ اولین بار در وبلاگ شیپور پدیدار شد.